Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Επιθετικά σκυλιά





Η θεα και μόνο του τίτλου, μας αναστατώνει. Πολλές φορές βλέπουμε σκυλιά να εκδηλώνουν επιθετικες συμπεριφορές απέναντι σε άλλους σκύλους, απέναντι σε ανθρώπους, παιδιά, αυτοκίνητα κλπ. Τι όμως είναι αυτό που κάνει έναν σκύλο να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά;



Εκδήλωση επιθετικότητας στα ξαφνικά, ίσως σημαινει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας. Αν δηλαδη ο σκύλος μας είναι κοινωνικός, φιλικός και δεν έχει δέιξει ποτέ ως τώρα τα δόντια του, τότε ίσως είναι άρρωστος ή τραυματισμένος. Αν για παράδειγμα του άρεσαν τα χάδια αλλά ξαφνικά δεν τα ανέχεται καλό θα ήταν αρχικά, να κάναμε μια επισκεψη  στον κτηνίατρο.
 
Πολλές φορές συμβαίνει το σκυλί να συμπεριφέρεται ως επιθετικό για λόγους άμυνας. Στην πραγματικότητα μπορεί να φοβάται. Ένα φοβικό σκυλί ή τρομαγμένο, μπορεί να εκδηλώσει σημάδια επιθετικότητας.

Άλλη μια περίπτωση που μπορεί να κάνει τον σκύλο μας να έχει τάσεις επιθετικότητας, είναι αν βίωσε κάτι που τον επηρέασε αρνητικά, όπως  κάποιο ατύχημα, κάποια έντονη αλλαγη για εκείνον κλπ

Ένας λόγος ακόμη θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ο οποίος δίχως να έχει γνώση του τι κάνει, «τσιγκλάει» το σκυλί του συνεχώς προκειμένου εκείνο να «αγριέψει», πιστεύοντας πως αυτό είναι κάτι που έχει… «πλάκα». Μεγαλώνει το σκυλάκι και καθώς η αγριάδα αυτή, το δάγκωμα κλπ  είναι πλέον στην καθημερινότητα του, του είναι πολύ εύκολο να ερεθιστεί από το παραμικρό, ακόμη και να επιτεθει…

Συχνα κάνουμε το λάθος,  να δίνουμε στον σκύλο μας υπερβολική ελευθερία. Να του ανοίγουμε για παράδειγμα την πόρτα, να πηγαίνει όπου θέλει, να κάνει ότι θέλει και να επιστρέφει όποτε θέλει. Συμβαίνει συχνα αυτό δυστυχώς. «τον έχω μάθει»…λέμε… «ξέρει»…λέμε… «αν του σφυρίξω, όπου και να’ναι, έρχεται σφαίρα»…λέμε…Δυστυχώς όμως,  όσο εμείς είμαστε στον καναπέ μας ή στην καφετέρια,  δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει στον σκύλο μας την ίδια στιγμή. Μπορεί να τον χτυπήσει αυτοκίνητο ή κάποιος άνθρωπος και χίλια δυο άλλα πραγματα. Ίσως ποτέ να μην  καταλάβουμε, σ’αυτην την περίπτωση, τι είναι αυτό που άλλαξε την συμπεριφορά του σκύλου μας.

Ο κυριότερος λόγος εκδήλωσης επιθετικότητας είναι η έλειψη κοινωνικοποίησης του σκύλου. Η κοινωνικοποίηση είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του, που αν δεν το βιώσει από κουτάβι, δυστυχώς το πιθανότερο είναι να έχει πρόβλημα στην υπόλοιπη πορεία της ζωής του.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι σε καμια περίπτωση δεν βελτιώνεται η κατάσταση. Μπορεί  αυτή η προβληματική συμπεριφορά, με την σωστή μέθοδο εκπαιδευσης να αλλάξει.

Αυτό βέβαια εξαρτάται από το βαθμό έντασης της συμπεριφοράς του σκύλου, από τα βιώματα που έχει, από την ηλικία του, από το περιβάλλον που ζεί, από τους ανθρώπους που έρχεται σε επαφή  και από τον ιδιοκτήτη του.  Όταν όμως, έχουμε να κάνουμε με μια επιθετική συμπεριφορά σε επικίνδυνο βαθμό  και για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλές φορές το να προσπαθήσουμε να την αλλάξουμε είναι από δύσκολο εως και ακατόρθωτό.


Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα πάρουμε έτσι απλά, με κρύα καρδιά κάποια απόφαση. Δεν θα τον διώξουμε. Δεν θα τον δέσουμε στη βεράντα ή οπουδήποτε αλλού για την υπόλοιπη ζωή του. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και  πράτουμε ανάλογα με την περίπτωση μας.

Ζητάμε βοήθεια από έναν επαγγελματία εκπαιδευτή. Αποφεύγουμε να τον φέρνουμε σε επαφή με ανθρώπους, ζώα ή ότι άλλο είναι αυτό που ερεθίζει τον σκύλο μας. Τον βγάζουμε βόλτα πάντα με το λουρί του και αν είναι απαραίτητο και με το φίμωτρο του.  Δεν χρησιμοιποιούμε βία, πνιχτες, ηλ.κολάρα κλπ  γιατί το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να χειροτερέψουμε την κατάσταση.   
Ειδοποιούμε τον κόσμο που συναντάμε στη βόλτα, να είναι επιφυλακτικός με τον σκύλο μας.

Επίσης πρέπει να είμαστε  πολυ προσεκτικοί, όταν πλησιάζουν παιδιά τον σκύλο μας.  Τα παιδιά είναι απρόβλεπτα. Μπορεί να συμβεί κάτι δυσάρεστο ακόμη και με κάποιο σκυλί που δεν έχει πρόβλημα, όπως για παράδειγμα όταν ένα παιδάκι τραβηξει το αυτί του σκύλου λίγο πιο δυνατα. Όταν ένα παιδί έρχεται σε επαφή με ένα σκύλο, πάντα πρέπει να είναι παρών και επιβλέπει κάποιος ενηλικας.

Εκπαιδεύουμε  το σκυλάκι μας από μικρή ηλικία. Δεν το αφήνουμε να αναπτυξει ανεπιθυμητες συμπεριφορές με αποτέλεσμα να ψάχνουμε μετά τρόπους να τις διορθώσουμε.
Κοινωνικοποιούμε το σκυλάκι μας και το βοηθηθάμε  να εξοικειωθεί με ανθρώπους, σκυλιά, άλλα ζωα, αυτοκίνητα κλπ.  Έτσι, μεγαλώνοντας ο σκύλος μας δεν θα  νιώσει καμια ανασφάλεια και εμεις θα αποφύγουμε τις πιθανότητες να έρθουμε αντιμέτωποι με επιθετικές, φοβικες και άλλες ανεπιθυμητες συμπεριφορές.

Θετικός εκπαιδευτής σκύλων
Γαβριήλ Κονδύλης

Βοηθήστε με να μάθω…



Πολλές φορές παρόλο που έχουμε μάθει στο σκυλάκι μας μερικές εντολές και τις κάνει πανεύκολα όταν είμαστε στο σπίτι μαζί του, εάν αλλάξει έστω και λίγο το «σκηνικό» δεν ανταποκρίνεται. Μας κοιτάζει σαν να μας βλέπει για πρώτη φορά! Του λέμε να κάνει κάτι, που αν του το ζητούσαμε πρίν από λίγα λεπτα  θα το έκανε εκατό φορές συνεχόμενα αλλά τώρα που είναι και ο φίλος μας μπροστα…τίποτα! Λες και δεν το έχει ξανακούσει!
«κοιτα πως με ακούει…έλα Τζακ! Κάτσε! Κάτσε! Κάτσε Τζάκ! Τζάκ τι είπα!! Κάτσε είπα!! Κάτσεεεε!!! Κάτσεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!! (κάθεται ο Τζάκ) «Είδες;;; Μπράβο το αγόρι μου! έτσι μπράβο!!!»
Αισθανόμαστε λιγο αμήχανα και συνηθως επιμένουμε μέχρι να το κάνει. Το λέμε, το ξαναλέμε, ανεβαίνει ο τόνος της φωνής μας, κατεβαίνουν τα αυτάκια του τετράποδου φίλου μας και στο τέλος  ίσως το κάνει τελικά αυτό που του ζητάμε…ίσως και όχι…Συμβαίνει συχνά. Αναρωτιόμαστε… «μα αφού το ξέρει…γιατί δεν το κάνει»;
 Η απάντηση είναι απλή. Είτε η προσοχή του σκύλου έχει στραφεί κάπου αλλού τη συγκεκριμένη στιγμή, είτε εμείς  είμαστε περισσότερο ενθουσιασμένοι απ’ότι συνηθως και επηρεάζεται  από την στάση μας. Μπορεί όμως και να μην έχει μάθει την εντολή που του δίνουμε, τόσο καλά όσο πιστεύαμε μέχρι τώρα. Τι κάνουμε σ’αυτή την περίπτωση;
Ξεκινάμε να του μαθαίνουμε από την αρχή την συγκεκριμένη εντολή, ήρεμα, χαλαρά και  υπομονετικά. Δεν επαναλαμβάνουμε  πολλες φορές την ίδια εντολή διότι το μόνο που θα καταφέρουμε  είναι να μην μας δίνει σημασία τελικά. Δεν του φωνάζουμε, δεν τον αγριοκοιτάμε, δεν τον αναγκάζουμε να κάνει με το ζόρι αυτό που θέλουμε. Πρέπει να κάνουμε πολλές φορές το «μάθημα»  ανα τακτά χρονικά διαστήματα, χωρίς όμως να τον κουράζουμε.  Επίσης, δεν τον τιμωρούμε σε καμία περίπτωση.
Αν του μαθαίνουμε για παράδειγμα το «έλα» και το πάρει απόφαση να έρθει μετά απο αρκετή ώρα, που ίσως εμείς έχουμε εκνευριστει…δεν πρέπει να το μαλώσουμε, διότι την επόμενη φορά θα χρειαστεί ακόμη περισσότερο  χρόνο να έρθει…αν έρθει…
Προσπαθούμε πάντα να είμαστε σε ήσυχο περιβάλλον, να είμαστε ηρεμοι, και όσο περισσότερο μπορούμε να κρατάμε απλή και «ξεκάθαρη» στάση απέναντι στον σκύλο μας. Τον βοηθάμε όσο μπορούμε να συγκεντωθεί και να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που του ζητάμε. Δεν περιμένουμε να το βρεί από μόνος του.  
Προσπαθούμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του σκύλου μας. Αν το καταφέρουμε αυτό, όλα θα αλλάξουν…όλα θα γίνουν πιο απλά και πιο ξεκάθαρα.

Θετικός εκπαιδευτής σκύλων Νάξου
Γαβριήλ Κονδύλης

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

τάσεις επιθετικότητας

Οσο περνάει ο καιρός γνωρίζω όλο και περισσότερα σκυλιά με τάσεις επιθετικότητας που οφείλονται στην ελλιπής κοινωνικοποίηση τους. Γνωρίζετε απο τους κτηνιάτρους σας οτι είναι σημαντικό για την υγειά του αγαπημένου σας σκύλου να μένει σε ενα στειρωμένο περιβάλλον μέχρι τους 3-4 πρώτους μήνες της ζωής του ή μέχρι να κάνει τα πρώτα εμβόλια του. Αυτό γίνεται γιατί πρέπει να αναπτύξει αντισώματα ώστε να μπορεί να έρθει άφοβα σε επαφή με άλλα ζώα(στην περίπτωση μας άλλα σκυλιά).Οι περισσότεροι όμως δεν γνωρίζετε οτι αυτή η ηλικία(2 εως 4 μήνες) είναι και η περίοδος μεγάλης κοινωνικοποίησης του σκύλου που σημαίνει οτι σε αυτήν την περίοδο πρέπει να έρθει σε επαφή με άλλους σκύλους, ανθρώπους και ζώα κάθε λογής ώστε να μπορεί να επεξεργαστεί τις πληροφορίες και να είναι φιλικό με όλες αυτές τις ομάδες.Αν κρατήσετε ενα σκυλί μέσα σε ενα σπίτι μέχρι τον 4ο μηνά της ζωής του τότε είναι σχεδόν σίγουρο οτι είτε θα αναπτύξει φοβίες ή τάσεις επιθετικότητας προς τις ομάδες που δεν γνώρισε-κοινωνικοποιήθηκε.Τι μπορείτε να κάνετε γιαυτό?? Μπορείτε να ζητήσετε από τον γιατρό σας να σας φέρει σε επαφή με ανθρώπους (αν δεν γνωρίζετε εσείς οι ίδιοι) που έχουν φιλικά υγιή και εμβολιασμένα σκυλιά για να αρχίσετε την κοινωνικοποίηση του σκύλου σας σε ενα ελεγχόμενο περιβάλλον όπως είναι αυτό του σπιτιού ώστε να γλυτώσετε μετέπειτα μπελάδες.
 
πηγή: pavlosdogs