Πολλές φορές παρόλο
που έχουμε μάθει στο σκυλάκι μας μερικές εντολές και τις κάνει πανεύκολα όταν είμαστε
στο σπίτι μαζί του, εάν αλλάξει έστω και λίγο το «σκηνικό» δεν ανταποκρίνεται.
Μας κοιτάζει σαν να μας βλέπει για πρώτη φορά! Του λέμε να κάνει κάτι, που αν
του το ζητούσαμε πρίν από λίγα λεπτα θα
το έκανε εκατό φορές συνεχόμενα αλλά τώρα που είναι και ο φίλος μας
μπροστα…τίποτα! Λες και δεν το έχει ξανακούσει!
«κοιτα πως με
ακούει…έλα Τζακ! Κάτσε! Κάτσε! Κάτσε Τζάκ! Τζάκ τι είπα!! Κάτσε είπα!! Κάτσεεεε!!!
Κάτσεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!! (κάθεται ο Τζάκ) «Είδες;;; Μπράβο το αγόρι μου!
έτσι μπράβο!!!»
Αισθανόμαστε λιγο
αμήχανα και συνηθως επιμένουμε μέχρι να το κάνει. Το λέμε, το ξαναλέμε,
ανεβαίνει ο τόνος της φωνής μας, κατεβαίνουν τα αυτάκια του τετράποδου φίλου
μας και στο τέλος ίσως το κάνει τελικά
αυτό που του ζητάμε…ίσως και όχι…Συμβαίνει συχνά. Αναρωτιόμαστε… «μα αφού το
ξέρει…γιατί δεν το κάνει»;
Η απάντηση είναι απλή. Είτε η προσοχή του σκύλου
έχει στραφεί κάπου αλλού τη συγκεκριμένη στιγμή, είτε εμείς είμαστε περισσότερο ενθουσιασμένοι απ’ότι συνηθως
και επηρεάζεται από την στάση μας. Μπορεί
όμως και να μην έχει μάθει την εντολή που του δίνουμε, τόσο καλά όσο πιστεύαμε
μέχρι τώρα. Τι κάνουμε σ’αυτή την περίπτωση;
Ξεκινάμε να του
μαθαίνουμε από την αρχή την συγκεκριμένη εντολή, ήρεμα, χαλαρά και υπομονετικά. Δεν επαναλαμβάνουμε πολλες φορές την ίδια εντολή διότι το μόνο που
θα καταφέρουμε είναι να μην μας δίνει
σημασία τελικά. Δεν του φωνάζουμε, δεν τον αγριοκοιτάμε, δεν τον αναγκάζουμε να
κάνει με το ζόρι αυτό που θέλουμε. Πρέπει να κάνουμε πολλές φορές το
«μάθημα» ανα τακτά χρονικά διαστήματα,
χωρίς όμως να τον κουράζουμε. Επίσης, δεν
τον τιμωρούμε σε καμία περίπτωση.
Αν του μαθαίνουμε για
παράδειγμα το «έλα» και το πάρει απόφαση να έρθει μετά απο αρκετή ώρα, που ίσως
εμείς έχουμε εκνευριστει…δεν πρέπει να το μαλώσουμε, διότι την επόμενη φορά θα
χρειαστεί ακόμη περισσότερο χρόνο να έρθει…αν
έρθει…
Προσπαθούμε πάντα να
είμαστε σε ήσυχο περιβάλλον, να είμαστε ηρεμοι, και όσο περισσότερο μπορούμε να
κρατάμε απλή και «ξεκάθαρη» στάση απέναντι στον σκύλο μας. Τον βοηθάμε όσο
μπορούμε να συγκεντωθεί και να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που του ζητάμε.
Δεν περιμένουμε να το βρεί από μόνος του.
Προσπαθούμε να δούμε
τον κόσμο μέσα από τα μάτια του σκύλου μας. Αν το καταφέρουμε αυτό, όλα θα
αλλάξουν…όλα θα γίνουν πιο απλά και πιο ξεκάθαρα.
Θετικός εκπαιδευτής
σκύλων Νάξου
Γαβριήλ Κονδύλης
