Τι πρέπει να γνωρίζουμε πριν αποκτήσουμε το πρώτο μας κουτάβι.

Το να πάρουμε ένα σκυλάκι, είναι κάτι που θα πρέπει να σκεφτούμε αρκετά σοβαρά. Είναι μεγάλη ευθύνη.                                                                                                                                  

Ένας σκύλος είναι σαν ένα παιδί. Θέλει εμβόλια, παιχνίδια, βόλτες, εκπαίδευση, ψυχαγωγία, κλπ.      Απαιτείται  από την πλευρά μας, να μπορούμε να διαθέσουμε χρόνο και  χρήματα για όλα τα παραπάνω και χρειάζεται να έχουμε τεράστια υπομονή (κυρίως στην αρχή).                                       Θα πρέπει επίσης να προσαρμοστούμε στην ιδέα της τρίχας, στα σάλια, στις μυρωδιές, στο γαύγισμα, στο μασούλημα κλπ.                                                                                                                                                                  Πρέπει ουσιαστικά, να συμβιβαστεί το ανθρώπινο είδος με το κυνοειδές…                                         Το βάρος του να βρεθεί η «χρυσή τομή», σ’αυτήν την «σχέση», πέφτει σ’εμας.                           Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε …  (αλλά αξίζει και με το παραπάνω μάλιστα)!                             Πρόκειται να ζήσουμε παρέα με τον σκύλο μας για τα επόμενα 12 εως 15 χρόνια ίσως και παραπάνω. Θα ήταν κρίμα λοιπόν κάποιος απ’τους δύο, να αισθάνεται καταπίεση όλα αυτά τα χρόνια.                   Η «σχέση»  που αναφέραμε παραπάνω λοιπόν, θα πρέπει να είναι μια δυνατή και υγειής σχέση, οπου ο ένας θα προσφέρει στον άλλον. Πρέπει να «δώσουμε» σε αυτήν την σχέση λοιπόν.                        Από την άλλη πλευρά όμως, αν το ξανασκεφτούμε… αυτό που δίνουμε, είναι ελάχιστο, μπροστά σε αυτό που παίρνουμε από αυτή την σχέση… (όλοι όσοι έχουν ή είχαν σκύλο, καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοώ…)                                                                                                                                    Σκεφτήκαμε όλα τα παραπάνω λοιπόν και αισθανόμαστε έτοιμοι να αποκτήσουμε σκύλο. Ξεκινάμε την αναζήτηση…                                                                                                                                    «τι σκύλο να πάρω; »  «από πού να τον πάρω;»  «να υιοθετήσω;»  «να πάρω κουτάβι ή μεγαλύτερο*;»  «ημίαιμο* ή καθαρόαιμο;» κλπ                                                                                                           Κάθε φυλή έχει τα δικά της χαρακτηριστικα (φύλακες, κυνηγόσκυλα κλπ) κι αυτό είναι κάτι στο οποίο θα πρέπει να δώσουμε  «βάση».                                                                                                                                                                         Αρκετα χρήσιμες θα μας ήταν οι συμβουλές ενός επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων και ενός κτηνιάτρου.                                                                                                                                              Ο εκπαιδευτής θα μας συμβουλέψει όσον αφορά τον χαρακτήρα του σκύλου που θα θέλαμε, θα μας πεί βασικές  λεπτομέριες  που θα πρέπει να προσέξουμε κατά την επιλογή μας ( όπως τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε  πχ. το σκυλί να είναι  φοβικό), τον βαθμό  ικανότητας εκμαθησης του, ποιος σκύλος μας ταιριάζει καλύτερα σύμφωνα με τον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής μας (πχ. είμαι αθλητικός τύπος, είμαι πολυάσχολος κλπ).                                                                                                                                                                                     Ο κτηνίατρος  θα μας δώσει πληροφορίες όσον αφορά την υγεία του (πχ. αυτή η φυλή έχει προβλήματα   καρδιολογικά κλπ).       .                                                                                                                                                             Κάτι ακόμη  που θα πρέπει να φροντίσουμε θα είναι να απευθυνθούμε σε κάποιον επαγγελματία εκτροφέα, με ήθος, να τον επισκευτούμε και να μας βοηθήσει να επιλέξουμε το κουτάβι μας**.           Έχοντας λοιπόν όλες αυτές τις πληροφορίες και τις συμβουλές, μπορούμε πλέον να ήμαστε  πολύ πιο σίγουροι για την επιλογή μας.                                                                                         

* δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να αποκτήσουμε-υιοθετήσουμε ένα ημίαιμο ή καθαρόαιμο ή κάποιο σκυλάκι που να είναι μεγαλύτερο σε ηλικία από κουταβι (έχουν κι αυτά την θετική τους  πλευρά). 
                                                                                                         
**ποτέ δεν  αποχωρίζουμε το κουτάβι από την μητέρα και τα αδέρφια του, πρίν φτάσει την ηλικία των 8 εβδομάδων.(εκτός κι αν υπάρχει σοβαρός λόγος πχ. λόγος υγείας)

Θετικός εκπαιδευτής σκύλων 
Γαβριήλ Κονδύλης                       

Δεν ξέρει, δεν κάνει…

                                                                                      

  Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι από εμάς επιλέγουμε να υιοθετήσουμε ένα σκυλάκι. Μπαίνουμε αυτόματα λοιπόν στην διαδικασία να προσπαθήσουμε να του μαθουμε «καλούς  τρόπους». Κι έτσι είναι το σωστό. Πρόκειται να ζήσει ανάμεσα σε ανθρώπους. Πολλές φορές, μας παρασύρει με τις τρομερές ικανότητες του. Δεν παύει όμως να είναι σκύλος και σκέφτεται όπως οι σκύλοι. Δεν έχει καμία διαφορά για εκείνον το πέρσικο χαλί, από το πατάκι της εξώπορτας, ούτε μπορεί να καταλάβει γιατί δεν εχουμε κανένα πρόβλημα όταν μασουλάει ένα ξύλο που βρήκε στη θάλασσα, ενώ μας πιάνει κρίση τη στιγμή που τον βλέπουμε να ροκανίζει την καρέκλα ή το τραπέζι μας. Θα κάνει πολλες φορές πράγματα τα οποία εμείς θα κρίνουμε πως είναι ‘’λάθος’’.  Δεν ευθύνεται εκείνος. Δεν κάνει αυτό που εμείς θέλουμε, γιατί ουσιαστικά δεν ξέρει τι είναι αυτό που θέλουμε. Χρειάζεται κάποιος να του δείξει. Εμείς οι ίδιοι κάνουμε λάθη συνεχώς όσο ζούμε. Δεν πρέπει να βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε ή να τιμωρίσουμε τον σκύλο μας. Και προπαντός ποτέ δεν καταφεύγουμε σε βίαιες μεθόδους! Η βία είναι λάθος τρόπος. Η βία γεννάει πλήθος από προβλήματα. Αν λοιπόν, εμείς οι άνθρωποι, μπορούμε να συγχωρούμε τον συνάνθρωπο μας, τότε θα πρέπει και να μπορούμε να δείξουμε κατανόηση και για την συμπεριφορά του σκύλου μας. Το αν ούρισε στο χαλί  μας ή μασούλισε το κινητό μας, δεν έχει να κάνει με εκδίκηση κλπ …αυτοί είναι ανθρώπινοι χαρακτιρισμοί τους οποίους εμείς προσδίδουμε στα σκυλιά, καθώς προσπαθούμε να εξηγήσουμε κάποιες συμπεριφορές τους. Δεν πρέπει όμως να παρερμηνεύουμε. Αυτό που προπαντός δεν πρέπει να ξεχνάμε όπως είπαμε και παραπάνω είναι ότι ο σκύλος μας ποτέ δεν θα έκανε το παραμικρό για να μας εκδικηθεί ή επίτηδες ή δεν κάνει κάτι επειδή είναι ‘’δύσκολος’’,’’τσαμπουκάς’’ κλπ…

απλά…δεν κάνει, γιατί…δεν ξέρει…


θετικός εκπαιδευτής σκύλων
Γαβριήλ Κονδύλης