Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Δεν ξέρει, δεν κάνει…



                                                                                      
  Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι από εμάς επιλέγουμε να υιοθετήσουμε ένα σκυλάκι. Μπαίνουμε αυτόματα λοιπόν στην διαδικασία να προσπαθήσουμε να του μαθουμε «καλούς  τρόπους». Κι έτσι είναι το σωστό. Πρόκειται να ζήσει ανάμεσα σε ανθρώπους. Πολλές φορές, μας παρασύρει με τις τρομερές ικανότητες του. Δεν παύει όμως να είναι σκύλος και σκέφτεται όπως οι σκύλοι. Δεν έχει καμία διαφορά για εκείνον το πέρσικο χαλί, από το πατάκι της εξώπορτας, ούτε μπορεί να καταλάβει γιατί δεν εχουμε κανένα πρόβλημα όταν μασουλάει ένα ξύλο που βρήκε στη θάλασσα, ενώ μας πιάνει κρίση τη στιγμή που τον βλέπουμε να ροκανίζει την καρέκλα ή το τραπέζι μας. Θα κάνει πολλες φορές πράγματα τα οποία εμείς θα κρίνουμε πως είναι ‘’λάθος’’.  Δεν ευθύνεται εκείνος. Δεν κάνει αυτό που εμείς θέλουμε, γιατί ουσιαστικά δεν ξέρει τι είναι αυτό που θέλουμε. Χρειάζεται κάποιος να του δείξει. Εμείς οι ίδιοι κάνουμε λάθη συνεχώς όσο ζούμε. Δεν πρέπει να βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε ή να τιμωρίσουμε τον σκύλο μας. Και προπαντός ποτέ δεν καταφεύγουμε σε βίαιες μεθόδους! Η βία είναι λάθος τρόπος. Η βία γεννάει πλήθος από προβλήματα. Αν λοιπόν, εμείς οι άνθρωποι, μπορούμε να συγχωρούμε τον συνάνθρωπο μας, τότε θα πρέπει και να μπορούμε να δείξουμε κατανόηση και για την συμπεριφορά του σκύλου μας. Το αν ούρισε στο χαλί  μας ή μασούλισε το κινητό μας, δεν έχει να κάνει με εκδίκηση κλπαυτοί είναι ανθρώπινοι χαρακτιρισμοί τους οποίους εμείς προσδίδουμε στα σκυλιά, καθώς προσπαθούμε να εξηγήσουμε κάποιες συμπεριφορές τους. Δεν πρέπει όμως να παρερμηνεύουμε. Αυτό που προπαντός δεν πρέπει να ξεχνάμε όπως είπαμε και παραπάνω είναι ότι ο σκύλος μας ποτέ δεν θα έκανε το παραμικρό για να μας εκδικηθεί ή επίτηδες ή δεν κάνει κάτι επειδή είναι ‘’δύσκολος’’,’’τσαμπουκάς’’ κλπ

απλάδεν κάνει, γιατίδεν ξέρει


θετικός εκπαιδευτής σκύλων
Γαβριήλ Κονδύλης